التهاب ناحیه کشیدن دندان (آلوئولیت) چیست؟

آلوئولیت چیست؟ به طور کلی ، ما می توانیم این را به عنوان روند التهابی استخوان فک که بر استخوان آلوئولار تأثیر می گذارد ، تعریف کنیم ، که بخشی از استخوان است که از دندان پشتیبانی می کند. علاوه بر این ، استخوان آلوئول از طریق رباط پریودنتال ، ریشه عناصر دندانی را احاطه کرده است.

در حقیقت ، آلوئولیت چیزی بیش از عارضه ای نیست که ممکن است به دلیل کشیدن دندان ایجاد شود. این یک اتفاق نسبتاً نادر است که به طور معمول (در یک سوم موارد) در هنگام برداشتن مولر اتفاق می افتد. این التهاب ممکن است همراه با تورم ، خونریزی و درد باشد.

بعد از کشیدن دندان

آلوولیت که پس از کشیدن دندان ایجاد می شود ، پس از کشیدن مشخص می شود. وقتی دندان بیرون کشیده می شود ، شکاف خالی که پشت سر گذاشته با لخته خون پر می شود. عملکرد اخیر عملکردهای متفاوتی دارد: جلوگیری از خونریزی اجتناب ناپذیر ، محافظت از بافت های در معرض حمله باکتریایی و ایجاد پایه "بافت اسکار" که به طور طبیعی استخوان جدید از آن تشکیل می شود.

آلوئولیت پس از استخراج هنگامی اتفاق می افتد که این لخته تشکیل نشده یا از بین نرود: در این موارد ، استخوان در معرض دید قرار گرفته و بهبود آن به تأخیر می افتد. بیمار احساس درد شدیدی در نواحی درگیر و مجاور می کند.

علامت اصلی این مشکل درد حادی است که به دنبال مداخله ، برخلاف شرایط طبیعی ، با گذشت هر روز به تدریج کاهش نمی یابد. این نوع درد می تواند برای چندین روز یا حتی هفته ها ادامه داشته باشد: در موارد شدیدتر ، آلوئولیت پس از مواجهه باعث ایجاد ناراحتی عمده روانی در بیمار می شود که در خوابیدن و انجام کارهای عادی روزمره مانند خوردن یا صحبت کردن مشکل دارد.

علائم دیگری که باید در نظر گرفت لنفادنوپاتی (یا در این حالت تورم غدد لنفاوی گردن) ، تومور صورت ، حساسیت بیش از حد پوست (حساسیت بیش از حد لمسی ، حرارتی و دردناک پوست) و بوی بد دهان است.

دندانپزشک می تواند آلوئولیت را بعد از کشیدن هم با لمس و هم با دیدن مستقیم دهان بیمار تشخیص دهد. به طور کلی ، بیمار در تماس ساده با ناحیه مربوطه احساس درد شدیدی می کند. همچنین علائم قرمزی غشای مخاطی اطراف آلوئول و لثه درگیر را نشان می دهد.

تحت دید مستقیم ، به نظر می رسد آلوئول های "مبتلا" توسط آدامس احاطه شده اند که نسبتاً قرمز و ورم پذیر (یا متورم) است ، اما صاف و براق نیز می باشد. در بعضی موارد ، ممکن است ترشح چرک وجود داشته باشد و فضای آلوئول با یک ماده بدبو سفید یا مایل به خاکستری پر شود.

یک حفره خشک را می توان التهاب استخوان آلوئولار یک فضای آلوئولی خالی توصیف کرد که کاملاً مشخصه و فاقد هرگونه بافت اسکار است. در این حالت دیواره های استخوان به وضوح براق هستند.

آنچه مسلم است این است که به دلیل برخی از حوادث یا شرایط خاص مانند یک عمل ارتودنسی به ویژه آسیب زا ، سیگار کشیدن و غیره مانند بروز عفونت ادنتوژنیک قبل از مداخله است. علاوه بر این ، پریودنتیت و مانند همیشه ، بهداشت دهان و دندان ضعیف یا نامناسب در بروز آلوئولیت نقش دارند.

آلوئولیت: چگونه می توان آن را درمان کرد؟

علیرغم درد خاصی ، هم آلوئولیت پس از استخراج و هم حفره های خشک به راحتی توسط دندانپزشک قابل درمان هستند. اول از همه ، درمان برای ریشه کن کردن بیمار از هر درد خاتمه می یابد و بنابراین بازگشت و بازگشت به فعالیت های عادی روزمره را بهبود می بخشد ، و به سلامت روانی فیزیکی فرد موثر در بهبود کمک می کند.

آلوئولیت همچنین می تواند خود را بهبود بخشد ، اما روند طبیعی آن دردناک خواهد بود و مصرف ساده مسکن ها و داروهای ضد التهاب فقط به طور موقت علائم را کاهش می دهد.

در عوض ، پزشک از طریق کورتاژ دقیق و تمیز کردن صحیح آلوئول های آسیب دیده ، مستقیماً در دهان بیمار مداخله خواهد کرد. در صورت لزوم ، بیمار تحت بی حسی موضعی قرار خواهد گرفت. سپس دندانپزشک مسکن و داروی ضد درد را مستقیماً در سطح آلوئول تجویز می کند.

به دلیل تسکین ناگهانی درد ، بیمار تقریباً بهبودی را مشاهده خواهد کرد.

درمان آلوئولیت شامل حذف رسوبات احتمالی جمع شده در حفره آلوئول آسیب دیده و شستشوی روزانه با کلرهگزیدین ، ​​ریفامایسین یا محلول نمکی است.

جلوگیری از شورش آلوئولیت با درمان آلوئول بلافاصله پس از استخراج بسیار مهم است.

اگر بهترین روش استفاده از لیزر با فرکانس بالا باشد ، چنین روش ضد عفونی باید همزمان با از بین بردن عنصر دندان انجام شود. پس از خاتمه مداخله جراحی ، لازم است از زخم با بخیه محافظت شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: