- درد و ناراحتی: زخم های دهان با وجود درد یا ناراحتی موضعی در ناحیه آسیب دیده مشخص می شود. این ناراحتی می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، از تحریک خفیف تا درد شدید متغیر است. در نتیجه، افراد مبتلا به زخم دهان ممکن است هنگام خوردن، نوشیدن یا صحبت کردن دچار مشکل شوند.
- ضایعات قابل مشاهده: زخم های دهان معمولاً به صورت ضایعات مشخص در داخل حفره دهان ظاهر می شوند. این ضایعات اغلب به صورت زخم های گرد یا بیضی شکل با ناحیه مرکزی که به رنگ سفید، خاکستری یا زرد به نظر می رسد ظاهر می شوند. در اطراف این منطقه مرکزی معمولاً یک حاشیه قرمز وجود دارد. ظاهر این زخم ها بسته به اندازه و مرحله رشد آنها ممکن است تغییر کند.
- تورم: علاوه بر درد و ناراحتی، افراد مبتلا به زخم دهان ممکن است متوجه تورم در مجاورت ناحیه زخم شوند. این تورم می تواند ناراحتی کلی را تشدید کند و فعالیت هایی مانند جویدن یا صحبت کردن را چالش برانگیزتر کند.
- احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن زبان: برخی از افراد ممکن است احساس سوزش یا گزگز را در ناحیه ای که زخم دهان در حال ایجاد یا در شرف شکل گیری است، تجربه کنند. این احساس اغلب قبل از توسعه کامل زخم است.
- لکه های قرمز یا سفید: زخم های زبان اغلب به صورت لکه های متمایز قرمز یا سفید روی سطح زبان ظاهر می شوند. این لکه ها معمولاً شکل نامنظم دارند و می توانند اندازه آنها متفاوت باشد.
- تورم و حساسیت زبان: تورم یک علامت شایع همراه زخم زبان است. التهاب ناشی از زخم می تواند منجر به تورم موضعی در ناحیه آسیب دیده شود. این تورم نه تنها به ناراحتی می‌افزاید، بلکه می‌تواند فعالیت‌های ضروری مانند صحبت کردن و خوردن را چالش‌برانگیز کند. انعطاف پذیری و حرکت طبیعی زبان می تواند مانع شود و افزایش حجم زبان به دلیل تورم می تواند منجر به گاز گرفتن تصادفی شود و درد و ناراحتی را بیشتر تشدید کند.
- مشکل در غذا خوردن(درد و سوزش در تماس زبان با غذاهای اسیدی) : به دلیل درد و افزایش حساسیت مرتبط با زخم های دهان، ممکن است افراد در مصرف برخی غذاها مشکل پیدا کنند. به ویژه غذاهای تند، اسیدی یا ساینده می توانند برای خوردن آزاردهنده باشند.
- مشکل در صحبت کردن: صحبت کردن نیز می تواند در صورت وجود زخم های دهان ناراحت کننده باشد. حرکت زبان و دهان در حین گفتار می تواند باعث تحریک و بدتر شدن زخم ها شود و ارتباط را به چالش بکشد.
- دوره‌های مکرر: زخم‌های دهان می‌تواند برای برخی افراد یک مسئله اپیزودیک باشد. پس از بهبودی یک زخم، زخم‌های جدید ممکن است در نواحی مختلف حفره دهان ظاهر شوند که منجر به دوره‌های مکرر ناراحتی می‌شود.
- مدت زمان: مدت زمان زخم های دهان می تواند بسیار متفاوت باشد. زخم های جزئی معمولا در عرض یک تا دو هفته برطرف می شوند. با این حال، زخم های اصلی ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بهبود یابد و احتمالاً چندین هفته طول بکشد.
- محل زخم روی زبان: زخم های دهان می توانند در قسمت های مختلف حفره دهان از جمله زبان، گونه های داخلی، لب ها، لثه ها و دهان ایجاد شوند. مکان آنها می تواند بر سطح ناراحتی و سهولت مدیریت آنها تأثیر بگذارد.
تاکید بر این نکته ضروری است که در حالی که بیشتر زخم های دهان خوش خیم هستند و تمایل دارند خود به خود برطرف شوند، زخم های مداوم یا غیرعادی بزرگ باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی ارزیابی شوند. در برخی موارد، زخم های دهان می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای مانند بیماری های خود ایمنی، اختلالات گوارشی یا عفونت های ویروسی باشد. جستجوی توصیه های پزشکی می تواند به شناسایی و رفع هر گونه علت زمینه ای بالقوه یا ارائه درمان مناسب برای زخم های دهانی شدید یا عود کننده کمک کند و از سلامت و رفاه کلی دهان و دندان فرد اطمینان حاصل کند.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها:
علائم زخم دهان,
خبرنامه وب سایت:
نویسنده : رضا نیکبخت
تاریخ : شنبه 10 شهريور 1403